اين طرح از مهمترين طرحهايي است كه تاكنون براي حفاظت از جنگل در دستور كار قرار گرفته است؛ طرحي كه رئيس سازمان حفاظت محيطزيست با جديت اجراييشدن آن را دنبال ميكند. باوجود اين، اجراي اين طرح يكي از دغدغههاي كارشناسان و منتقدان منابع طبيعي است.
موافقان اين طرح ميگويند توقف كامل بهرهبرداري از جنگل ميتواند فرصت زادآوري و ترميم را براي جنگلهاي شمال فراهم كند.
در حال حاضر، آمارهاي متفاوتي از تخريب جنگلها ارائه ميشود. اما براساس آماري كه سازمان جنگلها و مراتع اعلام كردهاست طي سالهاي 1334تا 1386 حدود 149هزار هكتار از جنگلهاي شمال نابود شدهاست. اين آمار البته با آمارهاي غير رسمي بسيار متفاوت است.
آنچه در پي ميآيد گفتوگوي كوتاهي است با مهندس كاظم نصرتينصرآبادي كه سالها معاون سازمان جنگلها و مراتع كشور بوده و مديريت جنگلهاي شمال كشور را برعهده داشته است.
- آقاي مهندس، طرح توقف بهرهبرداري از جنگل را چگونه ارزيابي ميكنيد؟
ما در ايران پيشينه 60سال مديريت جنگل داريم و همواره بخشي از جنگلهاي كشور داراي طرح بوده اما چندسالي است كه طرح تنفس جنگل مطرح شده است. دولت هم اخيرا مصوبهاي را تصويب كرده كه هدف اصلي آن كاهش بهرهبرداري از جنگلها و نوعي ساماندهي مديريت جنگل است. يكيدو بند اين مصوبه هم مربوط به جنگلهاي شمال است كه براساس آن، بهرهبرداري از جنگلهاي شمال كاهش مييابد.
- اين طرح تا چه اندازه در صيانت از جنگلها مؤثراست؟
آنچه مسلم است همه جنگلهاي كشور بايد تحت پوشش طرح قرار بگيرد چون بدون طرح اين رويشگاهها بهشدت آسيب ميبيند. جنگلهاي شمال هم از اين قاعده مستثني نيست. براين اساس، در شمال هم بايد طرحهاي موجود ارزيابي شود. اگر اين ارزيابيها نشان دهد كه بهرهبرداري باعث تخريب جنگل ميشود قطعا بايد تعطيل شود.
- بنابراين شما كليت طرح را تأييد ميكنيد؟
مسلما جنگل بدون طرح نميتواند باشد بهويژه جنگلهاي شمال بايد طرح داشته باشد اما براي همه جنگلها نميتوان يك نسخه نوشت. اين كار نياز به ارزيابي و پايش همهجانبه دارد. در واقع هرطرحي بايد با جامعنگري و با درنظر گرفتن تمام زوايا و متناسب با رويشگاههاي جنگلي تدوين شود. طرح اگر جامع باشد نشان ميدهد كه در كدام منطقه نبايد بهرهبرداري شود؛ همچنان كه با پايش و ارزيابي ميتوان شرح خدمات هر طرحي را اصلاح كرد.
نظر شما